کد گذاری یا رمز نگاری اطلاعات (قسمت دوم)

کلیدها در رمزنگاری

با روشن شدن اهمیت وجود کلیدها در امنیت داده‌ها، اکنون باید به انواع کلیدهای موجود و مکان مناسب برای استفاده هر نوع کلید توجه کنیم.

 کلیدهای محرمانه (Secret keys)

الگوریتمهای متقارن مانند DES از کلیدهای محرمانه استفاده می‌کنند؛ کلید باید توسط دو طرف تراکنش منتقل و ذخیره شود. چون فرض بر این است که الگوریتم شناخته شده و معلوم است، این قضیه اهمیت امن بودن انتقال و ذخیره کلید را مشخص می‌سازد. کارتهای هوشمند معمولا برای ذخیره کلیدهای محرمانه استفاده می‌شوند. در این حالت تضمین اینکه قلمرو کلید محدود است، مهم است: باید همیشه فرض کنیم که یک کارت ممکن است با موفقیت توسط افراد غیرمجاز تحلیل گردد، و به این ترتیب کل سیستم نباید در مخاطره قرار گیرد.

 

کلیدهای عمومی و اختصاصی (Public and private keys)

امتیاز اصلی و مهم سیستمهای کلید نامتقارن این است که آنها اجازه می‌دهند که یک کلید (کلید اختصاصی) با امنیت بسیار بالا توسط تولید کننده آن نگهداری شود در حالیکه کلید دیگر (کلید عمومی)می‌تواند منتشر شود. کلیدهای عمومی می‌توانند همراه پیامها فرستاده شوند یا در فهرستها لیست شوند (شروط و قوانینی برای کلیدهای عمومی در طرح فهرست پیام‌رسانی الکترونیکی ITU X.۵۰۰ وجود دارد)، و از یک شخص به شخص بعدی داده شوند. مکانیسم توزیع کلیدهای عمومی می‌تواند رسمی (یک مرکز توزیع کلید) یا غیررسمی باشد.

محرمانگی کلید اختصاصی در چنین سیستمی مهمترین مساله است؛ باید توسط ابزار منطقی و فیزیکی در کامپیوتری که ذخیره شده، محافظت گردد. کلیدهای اختصاصی نباید هرگز بصورت رمزنشده در یک سیستم کامپیوتر معمولی یا بشکلی که توسط انسان قابل خواندن باشد، ذخیره شوند. در اینجا نیز کارت هوشمند برای ذخیره کلیدهای اختصاصی یک فرد قابل استفاده است، اما کلیدهای اختصاصی سازمانهای بزرگ معمولا نباید در یک کارت ذخیره شود

کدگذاری یا رمزنگاری اطلاعات (قسمت اول)

معرفی و اصطلاحات:

رمزنگاری علم کدها و رمزهاست. یک هنر قدیمی است و برای قرنها بمنظور محافظت از پیغامهایی که بین فرماندهان، جاسوسان،‌ عشاق و دیگران ردوبدل می‌شده، استفاده شده است تا پیغامهای آنها محرمانه بماند.

هنگامی که با امنیت دیتا سروکار داریم، نیاز به اثبات هویت فرستنده و گیرنده پیغام داریم و در ضمن باید از عدم تغییر محتوای پیغام مطمئن شویم. این سه موضوع یعنی محرمانگی، تصدیق هویت و جامعیت در قلب امنیت ارتباطات دیتای مدرن قرار دارند و می‌توانند از رمزنگاری استفاده کنند.

اغلب این مساله باید تضمین شود که یک پیغام فقط میتواند توسط کسانی خوانده شود که پیغام برای آنها ارسال شده است و دیگران این اجازه را ندارند. روشی که تامین کننده این مساله باشد "رمزنگاری" نام دارد. رمزنگاری هنر نوشتن بصورت رمز است بطوریکه هیچکس بغیر از دریافت کننده موردنظر نتواند محتوای پیغام را بخواند.

کدگذاری یا رمزنگاری مخفف‌ها و اصطلاحات مخصوص به خود را دارد. برای درک عمیق‌تر به مقداری از دانش ریاضیات نیاز است. برای محافظت از دیتای اصلی ( که بعنوان plaintext شناخته می‌شود)، آن را با استفاده از یک کلید (رشته‌ای محدود از بیتها) بصورت رمز در می‌آوریم تا کسی که دیتای حاصله را می‌خواند قادر به درک آن نباشد.

دیتای رمزشده (که بعنوان ciphertext شناخته می‌شود) بصورت یک سری بی‌معنی از بیتها بدون داشتن رابطه مشخصی با دیتای اصلی بنظر می‌رسد. برای حصول متن اولیه دریافت‌کننده آن را رمزگشایی یا دیکد می‌کند. یک شخص ثالت (مثلا یک هکر) می‌تواند برای اینکه بدون دانستن کلید به دیتای اصلی دست یابد، کشف رمز‌نوشته (cryptanalysis) کند. بخاطرداشتن وجود این شخص ثالث بسیار مهم است

وایرلس چیست؟ (قسمت دوم)

استانداردهای Wireless

سازمان استاندارد IEEE مجموعه‌ای از استانداردها را برای استفاده از شبکه محلی بی‌سیم در باند فرکانسی 2.4، 3.6 و 5 گیگا هرتز تعریف کرده است که در ادامه به بررسی آن‌ها خواهیم پرداخت.

Wireless-B(802.11b) -1

در فرکانس 2.4GHz کار می‌کند و می‌تواند اطلاعات را تا سرعت 11mbps انتقال دهد. فاصله انتقال اطلاعات به عوامل متعددی مانند انعکاس دهنده‌ها یا موانع سد کننده سیگنال بستگی دارد، مانند آئینه، دیوارها، وسایل و مکان فیزیکی. هم برای محیط‌های داخلی (indoor) و هم باری محیط‌های خارجی و باز (outdoor).

درحالت عادی برای دستگاه‌های indoor که عموما Access point 100mW و کارت‌های شبکه Wireless 30mW می‌باشند، با آنتن خود دستگاه می‌توان فاصله‌ای در حدود 30-45 متر را پوشش داد. همچنین برای دستگاه‌های outdoor تا فاصله‌ی 140 متر را پوشش می‌دهد.

Wireless-G(802.11g)  -2

این ادوات مانند 802.11b در فرکانس 2.4GHz کار می‌کنند ولی سرعت انتقال در این استاندارد تا 54mbps یعنی 5 برابر سریع‌تر از استاندارد 802.11b می‌باشد. این استاندارد ترکیب بسیار خوبی از راندمان و حجم دیتا را در اختیار قرار می‌دهد. شما می‌توانید ترکیبی از ادوات استاندارد b و g را باهم داشته باشید، بدین معنی که ادوات استاندارد g معمولا با ادوات استاندارد b قابل کار باهم می‌باشند ولی در این حالت با سرعت 11mbps باهم کار می‌کنند و راندمان بالاتر استاندارد g را ندارید. این استاندارد دستگاه‌های indoor را تا فاصله 38 متر و دستگاه‌های outdoor را تا فاصله‌ی 140 متر پوشش می‌دهد.

Wireless-A(802.11a)  -3

در فرکانس 5.8GHz کار می‌کند، فرکانسی که نسبت به 2.4GHz از ترافیک کمتری برخوردار است و ادواتی مانند تلفن‌های بی‌سیمی و مایکروفر تداخل پیدا نمی‌کند. سرعت در این استاندارد تا 54mbps می‌باشد. درحالت عادی برای دستگاه‌های indoor که عموما Access point 100mW و کارت‌های شبکه Wireless 30mW می‌باشند، با آنتن خود دستگاه می‌توان فاصله‌ای در حدود 35 متر را پوشش داد و برای دستگاه‌های outdoor تا فاصله‌ی 120 متر.

Wireless-N(802.11n)  -4

در فرکانس 2.4,5GHz کار می‌کند، سرعت در این استاندارد وابسته به پهنای باند، تا 150mbps نیز می‌رسد. زمانی که پهنای باند هر کانال 20MHz باشد، سرعت تا 72.2mbps می‌رسد. همچنین در پهنای باند 40MHz سرعت 150mbps را خواهد داشت. برای دستگاه‌های outdoor تا فاصله‌ی 250 متر را می‌تواند پوشش دهد.

در بالا مقادیر استانداردهای ارائه شده توسط IEEE شرح داده شد. با تبعیت از این استاندارد تمام ادوات ساخته شده Wireless قابلیت کار با یکدیگر را خواهند داشت. برخی از شرکت‌های سازنده‌ی دستگاه‌های Wireless با ترکیب دو یا چند استاندارد یا استفاده از تکنولوژی‌های خاص تغییراتی را در این استانداردها اعمال می‌کنند تا به راندمان بالاتر یا هماهنگی بیشتر بین دستگاه‌ها راه پیدا کنند. از انواع این تغییرات می‌توان برای مثال موارد زیر را نام برد:

Wireless-A+G -1

برخی از ادوات و دستگاه‌های Wireless دوبانده (dual-band) هستند، بدین معنی که در دو فرکانس 2.4 و 5.8 GHz کار می‌کنند و با دستگاه‌های هردو فرکانس امکان برقراری ارتباط را دارند. هر دو باند رادئویی باهم کار کرده و پهنای باند و ناحیه‌ی شما را پوشش می‌دهند.

Wireless G/Speed Booster -2

در این ادوات سرعت انتقال دیتا با استفاده از تکنولوژی خاص و برخی تغییرات در استاندارد g، سرعت انتقال دیتا تا 35% نسبت به استاندارد g افزایش پیدا می‌کند.

نکته: فاصله‌هائی که برای پوشش این ادوات در بالا ذکر شد برای دستگاه‌های indoor با آنتن خود دستگاه و توان ذکر شده می‌باشد. با استفاده از آنتن قوی‌تر و استفاده از دستگاه‌های با توان خروجی بیشتر و یا استفاده از Amplifier که توان خروجی دستگاه را بالا میبرد می‌توان فاصله برد Wireless را افزایش داد بطوری که در محوطه باز با دید مستقیم می‌توان این فاصله را تا کیلومترها افزایش داد.

شبکه وایرلس چیست ؟ (قسمت اول)

شبکه های بی‌سیم به دو دسته‌ی کلی تقسیم می‌شوند:

Ad-hoc mode –

در این نوع شبکه هر کامپیوتر بوسیله یک دستگاه بی‌سیم یا  Wireless Adapter   می‌تواند مستقیما با کامپیوتر‌های دیگر بدون نیاز  به    Access point یا Router ارتباط برقرار کند. بوسیله این شبکه شما براحتی می‌توانید فایل‌ها و یا پرینتر را به اشتراک بگذارید. هرچند اتصال به شبکه کمی مشکلتر می‌باشد. این  شبکه به شبکه Peer-to-peer نیز موسوم است.

Infrastructure mode -

  در این شبکه هر کامپیوتر در شبکه از یک Access point  یا  Router برای انتقال اطلاعات و دسترسی به شبکه استفاده می‌کند. با کمک این شبکه شما می‌توانید به راحتی به یک شبکه سیمی نیز متصل شوید. برای اکثر شبکه های خانگی و اداری این بهترین راه حل می‌باشد.

Hotspot  چیست؟  

Hotspot مکانی است که در آنجا اینترنت پر سرعت توسط یک یا چند Access point ارائه می‌شود. اگر شما در چنین مکانی قرار گرفته باشید و کامپیوتر یا لپ‌تاپ شما مجهز به وسیله Wireless باشد، شما به راحتی می‌توانید به شبکه متصل شده و از اینترنت استفاده کنید. شمار مکان‌های hotspot به سرعت در حال افزایش است و امکان اتصال به شبکه را در فرودگاه‌ها، هتل‌ها، دانشکده‌ها، مکان‌های عمومی، نمایشگاه‌ها، کافی‌شاپ‌ها و رستوران‌ها فراهم می‌کند.

برای اتصال به یک Hotspot به چه چیزی نیاز است؟

شما به یک کامپیوتر مجهز به Wireless یا PDA( Personal Digital Assistant) نیاز دارید.

اگر کامپیوتر شما به Wireless  قرار داده شده توسط کارخانه مجهز نباشد، شما نیاز به یکWireless PC Adapter   خواهید داشت. در حال حاضر بیشتر hotspotها مجهز به Access point 802.11b  یا 802.11g  می‌باشند و اکثر hotspotها در حال به روز کردن سیستم و سرعت خود می‌باشند.